Okul ve Eğitim, toplumların geleceği açısından olmazsa olmazdır. Eğitimsiz ve de okulsuz bir toplum, ilkeldir, cahildir. Gelişmiş ülkelerin, gelişmesi eğitimle olmuştur. Pandemi nedeniyle ülkemizde okullar kapatılmıştı. Okulların kapatılması, eğitimi de büyük ölçüde sekteye uğratmıştı.
Ailede sosyalleşmeye başlayan çocuk, bu sürece okulda devam eder. Okullar da bir kurala tabidir. Okul, çocuğu, genci eğitir, yönlendirir, bilgilendirir, hayata hazırlar. Geçenlerde Gamze Pune’nin, bir internet sitesinde güzel bir yazısı gözüme ilişti. Pune, okula yeni başlayan bazı çocukların okula gitmek istemediklerini belirterek, velileri uyardı ve ‘sakın çocuklarınızı cezalandırmayın’ dedi.
Çocuğa sevgi gösterilmeli, diyen Pune, ‘ilk hafta çocukları çok sıkmayın. Ödevin var mı, ne zaman dersler başlıyor?’ gibi sorular sormayın. Çocuğunuzla konuşun, sağlığına dikkat edin’ dedi.
***
Eskiden, ana- babalar çocuklarını okula kayıt ettir ve çocuk okulda ne yapıyor, kiminle arkadaş, ders çalışıyor mu? vs. pek ilgilenmezdi. Yatılı okullarda ise, akşamları ve sabahları mütala vardı. Yatılı öğrenciler daha disiplinli ve programlıydı. Yatılılar gündüzlülerden daha başarılı idi.
O yıllarda toplumun büyük kesimi köy ve kasabalarda yaşıyordu. Öğrenci sabahları bir parça kuru ekmek ve katıkla okula gidiyordu. Kentlerin önemli bir bölümünde de durum aynıydı. Bugün yaşı 50’nin üzerinde olan nesilin yüzde 90’ı böyle bir ortamda yetişti.
Son çeyrek yüzyılda ise eğitim ve okullar yaz- boz tahtasına döndü. Bir ülkenin eğitim sistemi, milli ve manevi değerler göz ardı edilmemek şartıyla siyasetten uzak, dünya standartlarında olmalı. Toplumları, zirveye çağdaş bir eğitim çıkarır.